Bea's

Nakit-an nako ang tawo nga akong gimahal nga naa na jud mismo sa akoang atubangan. For almost 2 months, wala gyod mi nagkita. I know it was my mistake afterall maong wala nalang sab nako siya basula.

Nasuko ko niya that day nga naa mis ice cream shop kay he can't stand for me. Kana bitawng wala siya misugot sa akoa plano nga mag-tanan nlang unta mi. Gubot kaayo akong utok that time and he was all what's left in order. I tried to convince him but wala jud.

Mao to I run away.

Nidagan ko palayo niya. Nidagan ko palayo sa mga tawo nga naghatag nakog kasakit. They all lied, kinsa goy dili masakitan ana? I feel empty. I dont know if unsa or kinsa jud ko.

For two months I stayed at our condo sa Manila. I told the developer to keep my stay a secret. And naasahan jud nako sila. I broke my sim, throwed it away. Di ko ganahan mucontact sila nako. I want a place of silence. I want my self to feel renewed.

Nakakita kog Job as Barista sa starbucks. Ubos ra man sab siya sa amoa condo therfore convenient ra gyod kaayo ang tanan para sa akoa.

I missed them. Naa toy time murag 1st month nako diadto nga ganahan na kaayo ko mubalik. Pero some part of me says your not still ready for everyone and everything. Mao to, I made myself strong and extended my stay for another month. Kung buot huna-huna, ikapila sab ko nag attepmtug contact sa akong uyab. Wala biya siyay sala nako unya akoa ra siyang byaan ug pinakalit? Nakonsensya ko at the same time gimingaw sab pag ayo niya.

And after 2 months, nakit-an na nako siya. Nakit-an ra jod nako siya. Now i can see his face clearly.  Nag-uran ra siyag sanina ang ang iyang slippers di parehas ug color. Naa siyas pikas side sa road and ako naa sab sa other side. Gimingaw njod kaayo ko niya. Kaayo as in kaayo jud. Gusto na nako siya i-hug instantly.
Samtang gapaduol siya, na excite na sab kog taman. And suddenly naay dako nga truck misulpot. Shet?

I shouted "JOSHHHHHHHHHH JOSHHHHHH!!!" To let him know nga naay sakyanan gapadulong sa iyaha.

Mura siyag wala kadungog. Iyahang mata and attention is naa rjod sa akoang gitindugan. Nakulbaan na kaayo ko inside. I tried to give him gestures nga mulingi sa iyang right side. Para man lang makalikaw siya.

Nagkaduol ang sakyanan wala lang gihapon siya naminaw. Until sa murag duol nalang jud kaayo ang truck sa iyang kilid.

"JOSH PADAPLIN!!! JOSH PADAPLIN!!!!" Nisyagit ko ug midagan paingon sa iyang position. I tried to push him away para di siya maligsan.
But it was too late.

.
.
.
.

Nabunggitan jud siya ug nalagpot sa pikas side. Ang driver sa truck nagdali2 ug lakaw, larga paingon sa unahan. Ako nga wala jud nakabalo unsay buhaton gikuha nako iyang ulo.

Shet ngano naa mani dugo? Shet shet. I panicked. Di ko kamao unsay buhaton.
"Josh please noooo noooo!" Nagsagol na akong luha ug singot.

Dapat dili siya mupiyong. Dapat dili siya mubiya.

Ang blood nga gikan sa iyang ulo naabot na gyod akoang paa. Akoa man gud siyang gipahigda sa akong lap. Wala jud ko kamao unsa na akong buhaton until nakahuna-huna ko nga manawag ug tabang.

"Helpppp helppp" syagit nako. Naay mga tawo nga miduol sa amoa posisyon.
"Please can someone call the ambulance?" Ana ko nila.
Nibalik akong attention kang Josh. Nagbuka gihapon iyang eyes pero wala na siya milihok.

Shet nahadlok na jud kaayo ko. Nangurog na akong tibuok lawas. Di ko ganahan mahitabo ang naa sa akong utok. Di ko. Dili pwede.

"Josh please hold on. Naa na ang ambulance"

Nakadungog kog tingog sa abulance nga nagpadulong sa amoa. I thank God kay dali ra kaayo ang ilang response.

Gipapahawa ang mga tawo sa among palibot ug gikuha nila si Joshua. Shet. This time, wala na jod nibuka iyang mata. Nagpiyong ma siya nga gisakay sa ambulance.

Nangurog na gyod akong tuhod. Murag di ko katindog nga kakuyapon nga ambot unsa along dapat ma feel. Ni-uli ko dire to see him and my family pero ngano ingon ani man ang nahitabo oy? Shet. It was all my fault.

Maypag wala nalang nako siya ingni nga i-meet ko sa highway. Maypag wala nlang ko nagtext niya nga muoli ko. Maypag akoa nalang siyang gi-suprise? Unsa man untawon ni nga ako man jud ang na surprise sa nahitabo.

Gisakay na si Joshia ug nikuyog ko.
Sa ambulance, nagpiyong pa gyod iyang mata. Ang ubang nurse kay naay giturok nga something sa iyaha. Ambit unsa tong mga butanga but sa akong nahibal-an it can extend one's life.

Sa hospital gidiretso siyas ICU. Dili pwede musod ang bisag kinsa diadto maong nagoabilin kos gawas. Nilingkod ko sa may wall ug nihilak.

Wala ko katuo sa nahitabo. Dalia ra gyod oy? All I know is niuoli ko to see everyone unya ingon ani ang resulta? Fuck this shit.

"Bea aha si Josh?" Someone called my name. Nihangad ko ug nakita si Tita. I hugged her unya akong giingon nga naa siyas ICU. Pirteng hilak ni Tita. Ako sab nga ganiha rang gahilak, mihilak sab ug samot.
"Bea!!!" I saw my mom with manong janitor. Oops Janitor? Or my real dad? Idc.
My mommy hugged me tight. "Are you ok?" "No im not"

Gihhug rko niya. Nibuhi siya ug manong hugged me. I think awkward pero jung buot hunahhunaon nga shes my dad, magpa-hug nalang ko.

Worried kaayo mi tanan. Ang pamilya ni Joshua naa dire. Iyahang manghud, si Auntie Vickie, Tito Tony. Sila tanan kay worried about sa condition si Joshua.
Naghulat mig 2 hours ug nigawas ang doctor sa room.

"Who's the parent?"

Niduol iyahang mama. Niduol sab kog apil kay ganahan ko makabalo unsay balita.